هیج وقت کار بی مشکل نیست. همیشه انواع مشکلات وجود دارد..

مرد میدان کار کسی است که با مشکلات دست و پنجه نرم کند. جاده آسفالته در مقابل ما نیست. برای صعود به قله های کمال، در مقابل هیچ انسانی جاده ی هموار وجود ندارد. ما در جاده های پر سنگلاخ زندگی باید تلاش کنیم. جهاد و مجاهدت، اینجا معنا می دهد. و الا اگر راهِ سراشیبِ راحتِ خوش طراوتی بود، دیگر مجاهدتی نداشت آدم همینطور قدم زنان می رفت. 

راه زندگیِ صحیح و منطبق با اهداف خلقت انسان، راه مجاهدت است..

مجاهدت به معنای وجود دشواری است، بدون آن امکان ندارد. (1/11/1382)

یکی از کارهای واجب و اصلی برای هر انسانی -چه در موضع یک فرد، چه در موضع یک جمع؛ که حکومت و یا یک قدرت باشد- این است که مبارزه کند؛ یعنی دائم باید تلاش کند و به تنبلی و بی عملی و بی تعهدی تن ندهد. گاهی انسان عمل هم دارد اما نسبت به وظایف اصلی تعهد ندارد؛ می گوید به ما چه! کج روی های برخاسته از هوس نیز همین طور است. انسان به این ها نباید تن بدهد. بایستی حتماً با تنبلی و بی عملیِ خودش مبارزه کند؛ تلاش و مجاهدت کند و در این راه قبول خطر کند. این یکی از وظایف است. البته این مجاهدت باید مجاهدت فی سبیل اللَّه باشد که آن را در بند بعدی عرض می کنم.
 
امید به پیروزی در همه شرایط یکی از اصول است؛ به شرط آن که جهاد فی سبیل اللَّه باشد. کسی که مشغول مجاهدت است، حق ندارد ناامید شود؛ چون یقیناً پیروزی در انتظار اوست. آن مواردی که پیروزی به دست نیامده و ناکامی حاصل شده است، به این خاطر بوده که مجاهدت فی سبیل اللَّه نبوده است؛ یا اگر مجاهدت بوده، فی سبیل اللَّه نبوده؛ یا اصلاً مجاهدت نبوده است. شرط مجاهدت فی سبیل اللَّه چیست؟ این است که انسان به سبیل اللَّه ایمان و باور و معرفت داشته باشد و آن را بشناسد؛ بنابراین می تواند در راه آن مجاهدت کند. 12/9/79

   امام خامنه ای مدظله العالی