باور کن

نگاه شان طعم گرسنگی ندارد

تشنه

قطره ای نوازش است!

در کنار مباحث تئوریک و به خصوص بحث تفکر و تدبر، تمرین عملی نیز یکی از پایه های مهم انسان سازی در سیستم تربیتی اسلام به شمار می­رود. بدان معنا که انسان در حال رشد جهت سیر مدارج و مراحل کمال و برای گذر از هر درجه به مقامی والاتر و انسانی تر، نیازمند تفکر و تصمیم گیری صحیح و در نهایت اجرای صحیح این دستاوردهای خود می­باشد.در این راستا و به منظور موفقیت در امر اجرای صحیح دستاورد­ها از آ؛نجایی که برخورد و عمل صحیح و خالی از اشتباه در شرایط مختلف و متفاوت زندگی کاری بس دشوار می باشد ،انسان می تواند جهت بهبود بخشیدن به سیر رشد خود و جلوگیری از انحراف و اشتباه احتمالی در مرحله­ی عمل، اقدام به تمرین عملی دستاوردهای خود در محیطی آسانتر ومساعد تر جهت رشد نمایدکه این مسئله را می توان به نوعی همان تقوای ضعف درعلم اخلاق نامید0

یکی از دستاوردهای بسیار عظیم حرکت های جهادی برای جهاد گران ، ایجاد شرایط ومحیط مساعد جهت تقوای ضعف می باشد  چرا که جهادگر قادر است بواسطه ی حضور در مناطق محروم که مناطقی بی آلایش وعمدتاً عاری از تکلفات وشرایط نامساعد ونا مناسبی هستند که بر شهر ها حاکم است ؛ وبا همنشینی با مردم ساده و بی آلایش این مناطق ودرس گرفتن ولذت بردن از فضای فرهنگی وسنتی آنها ، در طول سفر جهادی تمرینی عملی جهت خود سازی واصلاح درونی خود داشته باشند 0

از دیگر ویژگی های مهم تربیتی  حرکت های جهادی می توان به فراهم آوردن شرایط ارتباط مستقیم با محرومین و مستمندان اشاره کرد چرا که همان گونه که از تعالیم اسلامی نیز بر می آید صرف برقراری ارتباط با محرومین و دل جویی از آنان و رسدگی بی واسطه  و مستقیم به مشکلات آنها موضوعیت دارد چرا که به این واسطه علاوه بر حل معضلات و مشکلات محرومین و مستمندان  ،شخص خدمت کننده و یاری رسان نیز می تواند از برکات و فواید معتوی این عمل بهره مند گردد.

متن برنامه ی درس هایی از قرآن کریم حجت الاسلام قرائتی؛تاریخ پخش:  07/02/91

بسم الله الرحمن الرحیم
«الهی انطقنی بالهدی و الهمنی التقوی»
در خدمت عزیزانی هستیم که وقتشان را صرف احسان به همنوع می‌کنند، این هم راجع به مسأله‌ی سلامت. سلام و سلامتی، شعار اسلام است. در قرآن 46 بار کلمه‌ی سلام آمده است. آرم ما سلام علیکم است، نه مرسی و فلان. اصلاً سلامتی کد ما است. اگر کسی وقتش را صرف سلامتی کند، چه پزشک و پرستار باشد، چه داوطلبانه باشد، چه در نیروهای نظامی باشد یا شهرداری باشد یا هرجا، این در همه‌ی خیرها شریک است. بنده مشکلی پیدا می‌کنم، افرادی می‌آیند برای سلامتی من برنامه‌ریزی می‌کنند یا پول خرج می‌کنند، یا آمپول و دوا و دکتر، تخصص و هرچه… آن گروهی که سلامتی مرا تأمین می‌کنند بعد من یک حدیث می‌خوانم چه در تلویزیون، چه بیرون تلویزیون، آن دانشجو درس می‌خواند. دبیرستانی، راهنمایی، مدرسه، کارگر، کشاورز، کاسب، هرکس هر خدمتی می‌کند براساس سلامتی‌اش، آن کسی که مسؤول سلامتی است این شریک است در هر کار. بگذارید یک حدیث بخوانم.
1- پاداش کمک به مردم، برابر پاداش نماز و زیارت مستحبی
گروهی مدینه رفتند. یکی بیمار شد. یک نفر کنار بیمار ایستاد پرستاری کند. بقیه حرم پیغمبر رفتند. امام فرمود: آن کسی که کنار مریض ایستاده ثوابش کمتر از آن کسی که به حرم آمده، نیست. خیلی مهم است. یک قصه‌ی دیگر هم برایتان بگویم. این هم برای اینهایی که شب‌ها کشیک می‌دهند، یا پلیس هستند، یا در جاده‌ها.
جمعی به مکه رفتند. کفش‌هایشان را پیش یک نفر گذاشتند و گفتند: کنار کفش‌های ما بنشین، ما برویم طواف کنیم. امام فرمود: این آقایی که کنار کفش‌ها نشسته ثوابش کمتر از کسی نیست که طواف می‌کند. اینها خیلی مهم است. منتها به شرطی که هدف خدا باشد که انشاءالله خدا هم هست.

جایگاه فقر و انفاق در جهاد اقتصادی

پس از بیان مفاهیم جهاد اقتصادی و بیان ابعاد این جهاد نیاز به بررسی و واکاوی برخی گزاره های این جهاد داریم که اصلی ترین و مهم ترین این گزاره ها مباحث فقر و انفاق است و نیازمند به بیان مفاهیم اولیه برای این دو مقوله است که ان شاء الله به اختصار بیان می شود.

باید به این نکته اشاره شود که در این مقوله تنها به فقر اقتصادی و سرمایه داری خواهیم پرداخت و از مقوله فقر فرهنگی و فقر روانی جای دیگری صحبت خواهد شد.

فقر اقتصادی را باید در چهار سطح دسته بندی کرد.

1-    فقر سرمایه داری

2-    فقر استعماری

3-    فقر خودساخته

4-    فقر طبیعی

فقیران و بینوایان قشری از اقشار مستضعف اجتماعی اند که به هر دلیلی ناتوان از دست یابی به وضعیت اقتصادی مناسب و مطلوب بوده و نیازمند یاری دیگر افراد جامعه هستد تا امرار معاش کنند. درکاربردهای فقهی فقیر به کسانی گفته می شوند که هزینه یک سال را بالفعل و بالقوه نداشته باشند.
بینوایان و فقیران هرچند دارای مراتب هستند ولی همه آنان استحقاق اموری چون احسان، اطعام، انفاق و زکات را دارا می باشند و بر کسانی که غنا و ثروتی دارند، به عنوان یک واجب عقلانی و شرعی است که به حال آنان رسیدگی کنند و حقوق ایشان را بپردازند. بنابراین درهر مال انسانی غنی و دارا، حقی برای فقیران وجود دارد و لازم است تا به حکم وظیفه و تکلیف آن را بپردازند.
یکی از روش های احسان به فقیران، اطعام است. نویسنده دراین مطلب تحلیل قرآن را از اطعام فقیران و آثار آن درزندگی بشر بیان کرده است که با هم آن را از نظر می گذرانیم.
¤¤¤
بی گمان فقر به معنای ناتوانی انسان از تامین ابتدایی ترین امور زندگی، یکی از آفات زندگی اجتماعی است؛ زیرا با توجه به انبوه نعمت های خدادادی، همه انسانها می بایست به طور طبیعی توان برآوردن نیازهای ابتدایی خود را داشته باشند. با این همه به عللی چون زیاده خواهی، ظلم و تجاوز به حقوق و منافع از سوی برخی از انسانها، عدم توزیع مناسب منابع تولید و انحصارطلبی برخی درآن،عدم توزیع مناسب ثروت و اموری از این دست، برخی از انسانها از ابتدایی ترین حقوق خود یعنی تامین نیازهای ضروری زندگی بازمانده اند.
وجود فقر در هر جامعه ای بیانگر روابط ناسالم در آن جامعه، ظلم وبی عدالتی و فقدان ایمان واقعی است؛ زیرا با ایمان واقعی و عمل به آموزه های عقلانی و وحیانی،انسان ها به گونه ای رفتار می کنند که هیچ گونه نشانه ای از بی عدالتی درجامعه باقی نمی ماند، چرا که بی نیازان از دارایی خویش حق بینوایان را نپرداخته و درحق ایشان ظلم کرده و بی عدالتی روا داشته اند که ایشان در فقر زندگی می کنند. از این رو امیر مومنان علی (ع) می فرماید: ما جاع فقیر الا بما منع غنی؛هیچ فقیری گرسنه نماند مگر آن که توانگری از دادن حق او ممانعت کرد. (نهج البلاغه، ترجمه فیض الاسلام، ص 1242).
این گناه ثروتمندان است که با ظلم و عدم پرداخت حقوق بینوایان و فقیران، مردم را درگرسنگی، نیازمندی و احتیاج نگه می دارند و حق ایشان را نمی دهند. در روایت است: ان الناس ما افتقروا و لااحتاجوا و لاجاعوا و لاعروا الابذنوب الاغنیا؛ همانا مردم جز دراثر گناه ثروتمندان، فقیر و محتاج و گرسنه و برهنه نمی شوند. (محمدرضا حکیمی، الحیاه، ج 4، ص 329).

                         فقر و ثروت در یک نگاه / بهترین عکس از دیدگاه نشنال جئوگرافیک


     

23وبلاگ که در بخش وبلاگ های جشنواره مهرباران ثبت نام نموده بودند به مرحله نهایی داوری آثار راه یافتند که به شرح زیر می باشند:

جهاد یعنی چه؟ مبارزه برای چیزی در مقابل چیزی دیگر.

جهاد برای چه چیزی؟

برای علم، شکوفایی اقتصادی، برای شکوفایی فرهنگی، شکوفایی و تحول در سبک زندگی، به سبک جهادی، به سبک شهید چمران و مصطفی احمدی روشن، به سبک شهید رجایی، به سبک شهید مظلوم بهشتی و باهنر ...

جهاد در مقابل چه چیزی؟

در مقابل جهل، فقر، انحطاط فرهنگی و فکری و تربیتی، در مقابل سبک زندگی در گناه و معصیت و در فرورفتگی خویشتن در غفلت از مشکلات و نیاز مردمی که می توانیم به آنها یاری برسانیم، جهاد در برابر سستی، در برابر تن پروری، در مقابل مسئولیت ناپذیری اجتماعی، در مقابل آنچه روبروی خداست و پشت به خداست؛ جهاد اکبر؛ جهاد در مقابل نفس خود که سرکش است و امر به بدی و پلیدی می کند. آن چنان که خود توانستیم انجام ندادیم، و آن چنان که دیگران نتوانستند، خواستیم. آن چنان که باید، نشدیم و آن چنان که هستیم، نباید باشیم. ای خدای رحمان و رحیم، تو خود، به ما چراغ هدایت خود را و صراط مستقیم خود را  راهنمایی(کج) بفرما... آمین.